Een veel gestelde vraag die ik krijg, is waarom ik er eigenlijk voor heb gekozen om begrafenisondernemer te worden. Is het een bewuste keuze geweest? En hoe kwam ik erop? Een leuke vraag vind ik en eentje die ik niet in één zin kan beantwoorden. Het is een heel proces geweest voordat ik kwam waar ik nu ben.

Overigens gebruiken mensen vaak het woord ‘begrafenisondernemer’, terwijl ik mezelf ‘uitvaartbegeleider’ noem. Die eerste benaming zit er echt ingebakken. Zelfs als we een crematie aan het regelen zijn, noemt de familie mij ‘de begrafenisondernemer’.

De begrafenisondernemer van opa

In 2006 overleed mijn opa van vaders kant, na een lang en bewogen leven. De lieve man is 96 jaar geworden en overleed plots en zacht aan een hartstilstand. Ik was toen 32 jaar en oma was jaren ervoor al overleden. De dagen na opa’s overlijden hebben veel indruk op me gemaakt. Opa lag thuis opgebaard, waar we samen kwamen met de familie en herinneringen ophaalden – met een lach en een traan.
Ook de uitvaartbegeleider die opa’s uitvaart regelde maakte indruk op me. Het regelen zelf deed hij voornamelijk met mijn vader, die de oudste zoon is. Ik heb de uitvaartbegeleider op de dag van de uitvaart meegemaakt. We droegen toen opa uit huis en begeleidden hem in een stoet naar het crematorium. Hij was respectvol, vriendelijk en gaf alle ruimte aan mijn (ons) verdriet. Omdat je zelf een beetje de weg kwijt bent op zo’n moment, is het fijn als iemand de leiding neemt en zegt wat er gaat gebeuren.

Zelf begrafenisondernemer worden

Wow, heb ik gedacht, wat knap als je dat kan. Zo’n rots in de branding zijn. En daar is het zaadje geplant voor mijn keuze om uitvaartbegeleider te willen worden. Om zelf ook die rots in de branding te zijn voor families. Om ze te begeleiden op die moeilijke momenten. Daarnaast houd ik van de haast mystieke sfeer die om overledenen hangt. Hoe respectvol we met ze omgaan, de rituelen die erbij horen, de ceremonies om ze te eren. Als je meer wilt weten over mijn visie en missie, lees dan hier verder.

Tien jaar heeft het nog geduurd voordat ik aan de opleiding tot uitvaartbegeleider begon. Maar dit is nou eens een vak waarin het pré is als je niet heel jong meer bent. Levenservaring hebt opgedaan. Ik sta nog steeds volledig achter deze keuze en vind het een mooi vak. Soms stressvol, soms pittig, maar vooral mooi en het geeft me veel voldoening.

Van Den Haag naar Zutphen

Den Haag is de stad waar ik ben opgegroeid. Ik heb er lange tijd gewoond met mijn gezin. Om de hoek zelfs van twee begraafplaatsen: de katholieke begraafplaats St. Petrus Banden en de gemeentelijke begraafplaats Kerkhoflaan. In 2022 ben ik verhuisd naar Zutphen en ook daar zijn in de omgeving meerdere mooie begraafplaatsen te vinden. Ook voor een crematorium kun je uit meerdere locaties kiezen. Dat maakt het werk als begrafenisondernemer dan ook veelzijdig. Maar het meest veelzijdig zijn toch de families die ik mag begeleiden. Ook dat is elke keer weer anders.

Wil je meer weten over de verschillende begraafplaatsen of crematoria in Zutphen? Neem gerust contact op, ik vertel je er graag meer over.